سفال در بلوچستان با نام روستای کلپورگان در آمیخته است. روستای کلپورگان در نزدیکی شهر مرزی سراوان واقع شده و سابقه ای طولانی در سفال سازی دارد که این سابقه به پنج الی هفت هزار سال می رسد. زنان بلوچ با استفاده از خاک رس اطراف محل سکونتشان به ساخت ظروف می پردازند.. ظروف سفالین به دلیل نوع خاک منطقه بعد از پخت به رنگ قرمز در می آیند که این ویژگی سفال کلپورگان را از سفالهای سایر مناطق ممتاز کرده است. ساخت سفال در حال حاضر در کلپورگان سراوان، روستای کوه متیک سرباز و هلونچکان نیکشهر انجام می شود از محصولات تولید شده توسط زنان بلوچ می توان به کوزه، چلیم، بشقاب، کاسه، قندان، سینی، گلدان، قوری، اسپند دود کن، خمیردان و جا ماستی اشاره کرد.
زنان سفالگر کلپورگان از چرخ سفالگری استفاده نمی کنند آنها سفالها را با دست می سازند و برای تزیین سطح آن از اشکال خاص هندسی که قدمتی چند هزار ساله دارد استفاده می کنند. برای تزیین سطح سفالها از درهم آمیزی آب، تیتوک (tytok) سنگی که از کوه بیرک در نزدیکی محل بدست می آورند استفاده می شوند سپس سفالگر با کمک یک تکه نازک چوب خرمای وحشی که به اندازه چوب کبریت است طرح را بر روی سفال نقش می زند. رنگ این نقوش قبل از پخت سفال به صورت قهوه ای متمایل به قرمز است و در اثر حرارت به رنگ سیاه تبدیل می شود.